پرنده
رهایش می کنم
با دستانی مصمم
و دلی مطمئن!
آنچه از آن من است به سوی من باز خواهد گشت
بال بال زدن هایش را دوست ندارم:
نمی ماند به زور
این پرنده ی کوچک من!
ترسیده است ،
بال هایش می شکند از بی تابی ،
برو دلبرم ،
هر وقت خسته شدی میدانی کجا پیدایم کنی
ولی
بدان
دیگر حتی دلم هم برایت تنگ نخواهد شد!
آذر ۹۲
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد