فردا

نانم به اشک آلوده است
اشکم به خون... 
و تاول های دستم 
حکایت از روزهای خوشی دارند 
که مادر به لالا نویدشان را می داد
روزهایی که هرگز نیامدند 
و مادر رفت 
بی آنکه بداند
روزهای خوش من
هنوز که هنوز است 
به نان خالی سر می شوند